- nagrzewanie - temperatura w piecu rośnie od temperatury otoczenia do temperatury podczas której rozpoczynają się procesy stapiania lub odkształcania
szkła
- przetrzymywanie - temperatura w piecu jest utrzymywana na stałym poziomie przez określony okres czasu
- gwałtowane chłodzenie - temperatura jest gwałtownie obniżana od najwyższej do zakresu bliskiej temperaturze odprężania
- odprężanie - kluczowy etap , w którym szkło jest pozbawiane naprężeń wewnętrznych
- chłodzenie do temperatury otoczenia - od temperatury odprężania do temperatury pozwalającej na dotknięcie szkła

Etap nagrzewania

Szkło podczas podgrzewania zmienia swoje właściwości trzykrotnie: najpierw jest twarde i nieelastyczne, kruche, podatne na pęknięcia, potem staje się niepodatne na pęknięcia, lecz nie daje się kształtować, na końcu zaś przechodzi do postaci półpłynnej i płynnej, łatwo poddającej się kształtowaniu.
Temperatura, podczas nagrzewania, rośnie od temperatury otoczenia, aż do temperatury mięknięcia szkła tzn do ok. 550^oC (zależy to od procesu i rodzaju szkła). Jeśli na tym etapie szkło zostanie podgrzane zbyt gwałtownie - pęka - następuje tzw "szok termiczny". Jak gwałtownie trzeba grzać, by wywołać szok? Odpowiedź zależy od kilku czynników, z których najważniejsze to: grubość tafli i jej rozmiar.
Dalsze grzanie powoduje, że powierzchnia szkła zaczyna lekko błyszczeć i wyrównuje się lekko. Następuje to powyżej 550^oC. Na tym etapie nie zagraża mu już szok termiczny. Można więc grzać szkło szybciej.
Około 800^oC szkło mięknie na tyle że zaczyna dopasowywać się do kształtu formy. Zaczyna świecić jasno pomarańczowym, przechodzącym w jasnoczerwony blaskiem. Krawędzie tafli zaczynają się zaokrąglać, a sąsiadujące, stykające się kawałki sklejają się.
W granicach 820^oC szkło zaczyna świecić ciemnoczerwonym blaskiem. W tym stanie wypełnia już formę dokładnie i zaczyna się rozlewać na boki. W tej temperaturze kawałki szkła nałożone na siebie zaczynają się stapiać ze sobą całkowicie.
Powyżej 820^oC kolor szkła już nie ulega zmianie, staje się jednak już płynne. Można w tym stanie wykonywać prace w technice "patte de verte". Pęcherzyki powietrza uwięzionego w szkle zaczynają wypływać na powierzchnię.
Powyżej 900^oC szkło ma konsystencję pozwalającą na "czesanie" go; tj kształtowanie górnej powierzchni przy pomocy narzędzi.

opis kolejnych etapów być może nastąpi ...