Choć oglądający witraże często nie są tego świadomi - malowanie to jedna z najważniejszych (obok doboru kolorów szkieł i ustaleniu sposobu ich pocięcia, czyli przebiegu linii ołowiu) czynności podczas tworzenia klasycznego witrażu. Choć zdarzają się przekonujące artystycznie witraże ze szkieł niemalowanych, większość godnych uwagi realizacji to dzieła opracowane malarsko. Funkcją farby jest ograniczanie ilości światła przechodzącego przez barwne szkło. Malowanie witraża stosuje się, by za pomocą farb witrażowych kryjących całkowicie lub częściowo, odwzorować detale, czy nadać obrazowi plastyczności.

Przedstawiamy kilka zdjęć pokazujących proces malowania.

Małe witraż można malować na podświetlarce. Monumentalne witraże malujemy na ustawionych w świetle wielkiego okna sztalugach, na których można ustawić znaczną część okna witrażowego, nie tylko jego drobny fragment. Pocięte barwne szkła  nakleja się na gorąco woskiem pszczelim na bezbarwne szyby podkładowe o wymiarach nieco większych niż docelowy wymiar kwatery, te zaś szyby ustawia się na sztalugach. Można też (tak robią to pracownie we Francji) oprawić szkła w ołów prowizorycznie, na czas malowania. Po zakończeniu malowania ołów jest usuwany, a same szkła wkładane do pieca.

Zdjęcia pokazują skalę przedsięwzięcia oraz pomalowane już szkła przed oprawieniem ich w ołów (tam, gdzie widoczne są białe błyski między szkłami, będzie czarna kreska ołowiu). Malowanie szkieł witrażowych wymaga doświadczenia - trzeba "zobaczyć" pomalowaną kwaterę, tak nie zauważać błysków światła, a w ich miejsce "wstawić" ciemne linie ołowiu. Dużo doświadczenia wymaga swobodne malowanie, które przenika i scala partie o dużej rozpiętości. Jako że farba jest zawiesiną wodną z gumą arabską jako spoiwem, do momentu wypalenia farbę można ze szkła zmyć i malować ponownie. Dla uzyskania pełni efektów malowanie (i wypalanie) najczęściej wykonuje się dwukrotnie.

Polecamy też obejrzenia zdjęć gotowego witraża już po zamontowaniu w ramach okna kościoła w Słupsku.