Witraż Tiffany

Technika witrażowa, którą w XIX wieku stworzył w USA Louis Comfort Tiffany. Kawałki szkła spajane są z pomocą folii miedzianej i cyny, a nie listwami ołowiu, jak w witrażu klasycznym. Technika ta pozwala na łączenie drobniejszych i bardziej nieregularnych kawałków szkła. Najbardziej popularna przy tworzeniu lamp witrażowych i form przestrzennych 3D, jednak nadaje się znakomicie również do pełnowymiarowych przeszkleń, wypełnień drzwi i okien.

Elementy witrażu / lampy owijane są folią miedzianą, kawałek po kawałku. Następnie spaja się całość lutem cynowym. Ostatnim krokiem jest spatynowanie łączeń na kolor czarny lub miedziany.

lampa pracownia

Lampa w technice Tiffany

witraze w rezydencji klasyczne palacowe tiffany krajobraz scena rodzajowa warszawa2

Witraż w technice Tiffany