Witraż - poradnik dla zamawiającego

13 marzec 2010 Napisał  
Myśląc o witrażu do wnętrza budynku należy zastanowić się najsampierw czy charakter architektury i styl wnętrz dobrze się komponuje z tą techniką artystyczną. Wbrew pozorom witraż dobrze się prezentuje zarówno we wnętrzu klasycznym / stylizowanym jak i nowoczesnym. Kwestią zasadniczą jest jaki projekt będzie odpowiedni do danej przestrzeni. Służymy poradnictwem i pokażemy przykłady.
 

Procedura zamówienia

Zdecydowaliśmy, że witraż będzie odpowiedni i wiemy w zarysie jakiego typu powinien on być. Sprawdzamy czy mieści się on w budżecie którym dysponujemy. Jeśli budżet jest ograniczony, zastanawiamy się nad wyborem mniej kosztownej techniki (np.przeszklenia z medalionem zamiast witrażu malowanego na całej powierzchni). Po podjęciu ostatecznych decyzji o technice wykonania należy wykonać projekt wstępny. Wykonanie projektu poprzedzamy wizją na miejscu (lub obejrzeniem zdjęć czy wizualizacji) ustaleniem preferencji kolorystycznych, stopnia przezierności witrażu (czy ma stanowić izolację optyczną czy nie) i techniki mocowania. Na tej podstawie wykonujemy projekt. W konsultacji z zamawiającym dokonujemy stosownych korekt.
Po wykonaniu projektu, określamy dokładny koszt jego wykonania i proponujemy podpisanie umowy o dzieło, wraz z przeniesieniem praw autorskich na nabywcę. Po podpisaniu umowy i wpłacie zaliczki, przystępujemy do pracy. Po zakończeniu pracy witraż jest do obejrzenia w pracowni - następuje wpłata kolejnej raty. Odbywa się montaż witrażu i końcowe rozliczenie. Na witraż dajemy 30 lat gwarancji. Gwarancja nie obejmuje zniszczeń mechanicznych na skutek działania czynników zewnętrznych (uderzenie).
 

Projekt witrażu

Projekt realizacyjny jaki jest podstawą akceptacji do realizacji, powstaje na podstawie wcześniejszych ogólnych uzgodnień, najczęściej wykonywany jest w skali 1:10. Poprzedza go etap prac studyjnych, które mogą być na bieżąco konsultowane. Projekt wykonujemy w formie wizualizacji komputerowej (lub w niektórych przypadkach metodami tradycyjnymi). Realizacja dzieła witrażowego w dalszych etapach projektu wymaga wykonania rysunku linii ołowiu w skali 1:1 oraz wyboru barw szkieł, które zostaną użyte w witrażu.
 
Ciężar 1 mkw typowego witrażu wynosi 8 -10 kg.
 
Grubość kwatery witrażowej zależy od sposobu wykończenia krawędzi. Jeżeli kwatera obwiedziona jest listwą ołowianą, grubość wyniesie 7 mm. Kwatera obwiedziona ceownikiem ze stalowej blachy będzie miała grubość 5 mm.
 
Wielkość - rozmiar okna witrażowego może być dowolny, jednak własności mechaniczne witrażu sprawiają, że konieczne jest dzielenie powierzchni okna na kwatery, którym można nadać odpowiednią sztywność i którymi da się operować podczas montażu. Wielkość poszczególnych kwater nie powinna być większa niż 60 x 80 cm. Jeśli jest potrzeba stosowania większych płaszczyzn, muszą być one dodatkowo wzmacniane, gdyż takie pola z biegiem czasu, pod własnym ciężarem, mogą się deformować. Maksymalne stosowane przez nas kwatery witrażowe mają wysokość 1,5 metra i szerokość 1 metra, choć wykonywaliśmy i rozety o średnicy 1,5 metra.
 
Wzmacnianie - dla nadania im sztywności kwatery witrażowe są kitowane tak, by kit wypełnił wszelkie szczeliny miedzy szkłem a ołowiem. Kwatery witrażowe w wielkich oknach wzmacniane są najczęściej za pomocą "wiatrówek" - poziomych metalowych prętów osadzonych końcami w konstrukcji ramy witrażu a związanych z kwaterą za pomocy przylutowanych do niej miedzianych drutów. (Nazwa "wiatrówki" czy "wiatrownice" wywodzi się z czasów, gdy witraż, stosowany jako pojedyncze przeszklenie okna, stawić musiał opór sile wiatru). Innymi sposobami wzmacniania są: lutowanie stalowego płaskownika do listewek ołowianych, lub stosowanie listew ołowianych ze stalowym rdzeniem. Sufity witrażowe (plafony, świetliki) podwieszane są do konstrukcji znajdującej się nad nimi.
 
Sandwicz? Nigdy! Sposobem na zrujnowanie efektu witraża jest umieszczenie go pomiędzy dwoma taflami szkła. Światło odbite od mechanicznie płaskiej tafli zabija subtelności obrazu witrażowego.